Przedostatni film z udziałem Audrey Hepburn, ostatni, w którym gra główna rolę i jest to jej właściwie pożegnanie artystyczne, nie licząc krótkiego epizodu u Spielberga w słabym "Na zawsze" 2 lata później. Jest to jej pożegnanie z dużą klasą i stylem godnym miana fenomenu kina i kultury XX wieku. Świetny film przygodowy z dramatycznym dreszczykiem w tle, dobry aktorstwem drugoplanowym i wieloma uśmiechami oraz ciętymi ripostami samej Hepburn. Mając 58 lat zagrała po prostu swoje, nie zniechęcając do siebie widza ani przez sekundę. Ogromny respekt za to co zrobiła w tym filmie, który właściwie przeszedł bez echa i jest dostępny dla wybranej grupki koneserów jej talentu. Zupełnie nie musiała w nim grać, miała swoje poukładane i spokojne życie, niosła pomoc dzieciom w UNICEFie, ale postanowiła jeszcze ubarwić seans grupie widzów i należy tylko bić brawo. Może scenariusz i miał braki, sam film był zaś nieco naiwny, ale nie o to przecież w nim chodzi. Wielkie brawa za ten manifest aktorstwa, uśmiechu i pozytywnego ducha dla Audrey Hepburn. Po prostu klasa.